Τρίτη 17 Αυγούστου 2010

Ποτέ μην πηγαίνεις διακοπές το Καλοκαίρι!


το κείμενο αυτό δημοσιεύτηκε στο περιοδικό του The Press Project


Το Καλοκαίρι του 2010 είναι αυτό του ΔΝΤ , αυτό του 1989 ήταν της Ιδιωτικής Τηλεόρασης. Όταν λοιπόν οι πολλοί πάνε διακοπές , κάποιοι λίγοι λαμβάνουν αποφάσεις που επηρεάζουν τις ζωές μας για πολλά χρόνια . Το 1989 είναι η χρονιά ορόσημo πρωτοφανούς ενίσχυσης των εκδοτών στους οποίους η συγκυβέρνηση ΝΔ και του τότε ενιαίου Συνασπισμού αποφάσισε να τους παραχωρήσει την τηλεόραση . Όλοι συμφώνησαν στη συνεδρίαση της 14ης Σεπτεμβρίου 1989, πλην του Κωστή Στεφανόπουλου, τότε προέδρου της ΔΗΑΝΑ και μετέπειτα προέδρου της Δημοκρατίας

Τότε η λέξη ιδιωτική τηλεόραση, δεν ήταν στα χείλη κανενός. Αντιθέτως με ένα μόνο άρθρο, το 4ο του νόμο 1866/89 τη δυνατότητα δημιουργίας της «μή κρατικής τηλεόραση»ς , αποκτούσαν , όσοι είχαν ... «εμπειρία και παράδοση στα ΜΜΕ» , δηλαδή οι εκδότες:«Μεταξύ των κριτηρίων για τη χορήγηση και ανανέωση της άδειας συνεκτιμώνται η πληρότητα και η ποιότητα του προγράμματος και η εμπειρία και παράδοση των μετόχων της εταιρείας στα μέσα μαζικής ενημέρωσης ως επίσης και η ιδιότητα του οργανισμού τοπικής αυτοδιοίκησης» Πρώτο ξεκινάει το Mega , των Χ. Λαμπράκη, Β. Βαρδινογιάννη , Γ. Μπόμπολα, Κ. Τεγόπουλου, Α. Αλαφούζου ως κανάλι με αναφορά στη «δημοκρατική παράταξη» και δύο μήνες μετά ο Antenna TV, με έντονα δεξιό προφίλ ως αποτέλεσμα της συνεργασίας του Μίνωα Κυριακού, με τον αποθανόντα εκδότη του Ελεύθερου Τύπου Άρη Βουδούρη, του Γιάννη Πουρναρα εκδότη του περιοδικού «Τηλεράματος» του εκδότη της αριστερόστροφης “Πρώτης “, Χ. Καλογρίτσα .και των εφοπλιστών Γουρδομιχάλη, Ηλιάδη, Ξανθόπουλο και Παπαδόπουλο
Και βέβαια η ιδιωτική τηλεόραση ξεκινάει παράνομα, χωρίς νομικό καθεστώς, παράδοση που κρατήθηκε διατηρείται σε διάφορες μορφές ως και τώρα , αλλά και με μια επίκληση νόμου της Χούντας! Ο Τηλέτυπος , η εταιρεία του Mega , παίρνει «προσωρινή άδεια δοκιμής τοπικού τηλεοπτικού σταθμού» με βάση την «ευρωπαϊκή σύμβαση για τα ανθρώπινα δικαιώματα « και μπορεί να χρησιμοποιεί το δίαυλο 7 VHF , από το φάσμα που ανήκε στην ΕΡΤ καθώς και στα UHF Την άδεια υπογράφουν, στις 28 Αυγούστου 1989 ,οι υπουργοί της κυβέρνησης Τζαννετάκη, Αθ. Κανελλόπουλος,, Α. Σαμαράς ,Ν. Κωνσταντόπουλος, Ν. Γκελεστάθης. Η υπουργική απόφαση για «πειραματικές εκπομπές» παραπέμπει σε νόμο του ...1972 όπου εκεί υπήρχε ο εξής ορισμός: «Πειραματικοί σταθμοί θεωρούνται οι σταθμοί οι χρησιμοποιούντες τα ραδιοκύματα δι εκτέλεσιν πειραμάτων σκοπούντων εις την πρόοδον της επιστήμης και της τεχνικής»!


<<Αξιότιμοι κύριοι συνάδελφοι, ό,τι και να κάνετε σ΄ αυτό το άρθρο, όπως και να το τροποποιήσετε, που δεν το τολμάτε, όπως και να αξιώσετε σύμφωνη γνώμη, που δεν θα την αξιώσετε η κυβέρνηση θα δώσει τις άδειες. ένας τρόπος και μόνον υπάρχει, να παρέμβει η Βουλή και να μη δοθούν οι άδειες σε ανθρώπους επικίνδυνους, να ψηφιστεί η διάταξη κατά την οποία απαγορεύεται στους εκδότες να χορηγούνται οι άδειες>> , έλεγε στη Βουλή , τραγικά μόνος του ο κ. Κ. Στεφανόπουλος. Ο μετέπειτα πρόεδρος της Δημοκρατίας χαρακτήριζε αντισυνταγματική τη διάταξη αλλά και ολόκληρο το νόμο κάνοντας σκληρή κριτική κυρίως στον Συνασπισμό για τη στάση που κρατούσε. “Εγώ δεν τους εχθρεύομαι ούτε ταξικές διαφορές έχω μαζί τους . Καμία. Με μερικούς δε εξ αυτών , ανταλλάσω πολύ ευχαρίστως και χαιρετισμό. (...) « Και αν εγένεντο ήρωες στην υπόθεση Κοσκωτά και εγένεντο , και αποκαλύπτομαι για την ικανότητά τους αυτή, λόγω συμφέροντός τους. Και ξεκίνησαν , όχι υποθέτοντας τη συνεργασία με το ΠΑΣΟΚ , αλλά ότι πρόκειται περί χρημάτων της μαφίας . Τους ενόχλησε η μαφία . Κοιτάξτε πόσο ενοχλείται κανείς από τα όμοια.”(πρακτικά της Βουλής 14/9/1989). Η παρέμβαση αυτή έχει όμως ως αποτέλεσμα την «εξαφάνιση» του προέδρου της ΔΗΑΝΑ από την πλειοψηφία των σύνολο του Τύπου με κάποιες εξαιρέσεις

Η θέση της Αριστεράς τότε ήταν καθοριστική. Την εξέφρασε στη συζήτηση του νομοσχεδίου ο βουλευτής του Συνασπισμού, Μίμης Ανδρουλάκης ήταν αφοπλιστική : «Και η αριστερά εκδότης είναι» είχε πει εννοώντας ότι ο Συνασπισμός διέθετε τον Ριζοσπάστη , την Αυγή , τον 902 αριστερά στα FM , τον εκδοτικό οίκο Σύγχρονη εποχή , την Πρώτη και τον Rock FM. Αλλά και ο Χαρίλαος Φλωράκης, ήταν θετικός στην ιδιωτική τηλεόραση : «Εμείς δεν εναντιωνόμαστε στην ιδιωτική τηλεόραση, με την προϋπόθεση φυσικά, ότι θα συνοδευτεί αυτή με την προϋπόθεση φυσικά, ότι θα συνοδευτεί αυτή η άδεια σε ιδιώτες μ’ ένα πλαίσιο που θα εξασφαλίζει την αντικειμενική ενημέρωση, τη μή μονοπώληση και γενικά δεν θα είναι σε βάση της πλουραλιστικής ενημέρωσης του λαού»


Στην ίδια συζήτηση ο Αλέκος Παπαδόπουλος, ως εισηγητής του ΠΑΣΟΚ είπε «ότι η μή κρατική τηλεόραση (ιδιωτική και δημοτική) είναι μεν αναγκαιότητα για 4 λόγος: τη βελτίωση της ενημέρωσης, β) την ενθάρρυνση παραγωγής ελληνικού προγράμματος, την διεύρυνση της εγχώριας προστιθέμενης αξίας στα ΜΜΕ και δ) την επίσπευση του εκσυγχρονισμού στις τηλεπικοινωνίες» . Ο τότε υπουργός Προεδρίας και κυβερνητικός εκπρόσωπος, Θανάσης Κανελλόπουλος (ΝΔ) χαρακτήρισε το νομοσχέδιο «θεμελιώδες και καινοτόμο» Ο τότε εκπρόσωπος είπε πως «οι άδειες δόθηκαν με τις προϋποθέσεις που είχε καθορίσει η προηγούμενη κυβέρνηση, με τις εξής διαφορές: Δόθηκαν 2 άδειες αντί μία που είχε εκείνη αποφασίσει. Το κράτος θα συμμετάσχει στα κέρδη των δύο καναλιών , περί το 5%. Η εμβέλεια των καναλιών θα έχει τοπικό χαρακτήρα (Αθήνα και Θεσσαλονίκη)».Ο Θ. Κασσίμης, βουλευτής της ΝΔ μεταξύ άλλων είπε πως «η ανταγωνιστικότητα της ΕΡΤ ΑΕ έναντι των ιδιωτικών ή δημοτικών τηλεοπτικών σταθμών εξασφαλίζεται με το νομοσχέδιο, εφόσον οι νέοι σταθμοί υπόκεινται σε σειρά υποχρεώσεων , όπως διαφημιστικός χρόνος, ασφάλιση των εργαζομένων, που ισχύει και για την ΕΡΤ ΑΕ»

Δευτέρα 23 Νοεμβρίου 2009

Πως ξεκίνησε το Mega , 20 χρόνια πριν

Στις 20 Νοεμβρίου του 1989 η δημοσιογράφος Εύα Μαυρογένη καθισμένη στο μικρό τραπέζι της νόμιζε ότι θα έκανε μόνο δοκιμαστικά για τον πρώτο δελτίου ειδήσεων της <<ελεύθερης>>-ιδιωτικής τηλεόρασης στην Ελλάδα. Έχοντας μισή ώρα με τις κάμερες καρφωμένες πάνω της, ρώτησε πότε θα ξανακάνουν δοκιμαστικό.

To MEGA βγήκε στον αέρα με 8ωρο αρχικά πρόγραμμα βασισμένο σε ξένες, γνωστές ήδη, αμερικάνικες τηλεοπτικές σειρές. Στις Ειδήσεις η Εύα Μαυρογένη, η Άλκηστις Κιούση, η Βίκυ Παλαιολόγου ενώ η Λιάνα Κανέλλη παρουσίαζε το κεντρικό δελτίο ειδήσεων στις 8.30 μ.μ. μαζί με την Βίκυ Παλαιολόγου και τον Αιμίλια Λιάτσο και ο Νίκος Χατζηνικολάου τις ειδήσεις το Σαββατοκύριακο.

Γενικός διευθυντής του καναλιού ήταν ο Κώστας Σκούρας και διευθυντής ειδήσεων ο Ιάσων Μοσχοβίτης. Μερικοί από τους ανθρώπους που στελέχωσαν το πρώτο διάστημα το κανάλι ήταν Αγαμέμνων Φαράκος (αρχισυντάκτης), Τάσος Παπαδόπουλος (αρχισυντάκτης), Σταύρος Τσώχος (αρχισυντάκτης αθλητικών), Κώστας Λυχναράς(σκηνοθέτης), Κώστας Γιαννίκος (διευθυντής προγράμματος), Τζόνυ Καλημέρης (διευθυντής ελληνικού προγράμματος) Δημήτρης Νόλλας (υπεύθυνος ανάγνωσης σεναρίων ελληνικών σειρών), Γιώργος Γαμπρίτσιος (διευθυντής τεχνικής υποστήριξης), Αλέξης Σκαναβής (διευθυντής οικονομικών υπηρεσιών), Αμαλία Σκέπερς (υπεύθυνη γραφείου Τύπου).

Το πρώτο τηλεοπτικό πρόγραμμα ξεκινούσε στις 3.00 το μεσημέρι με την σειρά επιστημονικής φαντασίας <<Διάστημα 1999>> και συνέχιζε με <<Μπάτμαν>>, <<Σλεντζχάμερ>>, <<Φάλκον Κρέστ>> <<Ταρζάν>>, Δικαίωμα στην αγάπη>>, <<Κάπιτολ>>, <<Η μεγάλη κοιλάδα>>, ελληνικές ταινίες όπως <<Θανάση πάρε το όπλο σου>>, <<Η Αλίκη στο ναυτικό>>, <<Το προξενιό της Άννας>>.

Η εταιρεία Τηλέτυπος ιδρύθηκε στις 27 Απριλίου 1989 και το καταστατικό της δημοσιεύεται στις 2 Μαΐου 1989 Σκοπός της είναι η «παραγωγή και εμπορία τηλεοπτικών προγραμμάτων και εκπομπών, την εγκατάσταση , λειτουργία και εκμετάλλευση τηλεοπτικών σταθμών σε όλη την Ελλάδα, όταν επιτραπεί και με τις προϋποθέσεις που θα επιτραπεί . Τη δημιουργία, εξοπλισμό, οργάνωση και εκμετάλλευση ειδικών χώρων (Studios)για την παραγωγή και εκμετάλλευση τηλεοπτικών εκπομπών , προγραμμάτων και διαφημιστικών μηνυμάτων»

Το μετοχικό της κεφάλαιο είναι ύψους 5 εκατ δρχ, καταβεβλημένο σε μετρητά και αποτελείται από 5.000 ονομαστικές μετοχές ονομαστικής αξίας 1.000 δρχ εκάστη. Στο πρώτο διοικητικό συμβούλιο συμμετέχουν ,ο Χρήστος Λαμπράκης, Ο Γιώργος Μπόμπολας, ο Χρήστος Τεγόπουλος, ο Σταύρος Κίμωνας- Τριανταφυλλίδης (σ. σ. εκπροσωπώντας την πλευρά Βαρδινογιάννη) και ο Αριστείδης Αλαφούζος.

Δευτέρα 7 Σεπτεμβρίου 2009

Η πρώτη απόπειρα του ΔΟΛ στα FM

Η πρώτη ραδιοφωνική απόπειρα του ΔΟΛ, στα FM ήταν ο TOP FM ο οποίος στη διαδρομή γέννησε άλλους …τρεις σταθμούς. Τον ΡΟΡ FM με non stop music, τον Λάμψη , το ραδιόφωνο της ελληνικής λαϊκό ποπ διασκέδασης και ..τον ΚΛΙΚ FM. Έδωσε τέλος την άνεση στον ιδιοκτήτη Χρ.Λαμπράκη να κάνει εκπομπές με κλασσική μουσική χρησιμοποιώντας το ψευδόνυμο, Αντώνης Καστελάνος.Να τα πάρουμε όμως από την αρχή.

Ο TOP FM ήταν ο πρώτος ιδιωτικός ραδιοφωνικός σταθμός που βγήκε στον αέρα προλαβαίνοντας για μερικές μέρες εκείνον του κ.Κυριακού, με διευθυντή τον Βαγγέλη Γιαννόπουλο. Η σταθμός όμως δεν κερδίζει μεγάλη ακροαματικότητα και γρήγορα στις 21 Ιουλίου τη διεύθυνση αναλαμβάνει η Λιάνα Κανέλλη με φιλοδοξίες και όνειρα. Νέο πρόγραμμα από το Δεκέμβριο με Λ. Κανέλλη, Γιάννης Πετρίδη, ΄Αρης Δαβαράκης και γύρω στις 12 το μεσημέρι Πέτρος Κωστόπουλος και Σοφία Κιντή πιστεύοντας πως “ Η ζωή είναι μικρή για να είναι θλιβερή”. Το απόγευμα τη σκυτάλη έπαιρναν τέσσερα στελέχη από τον 9,84, Γιώργος Πολυχρονίου , Θόδωρης Σαραντής, Γιάννης Μουτσόπουλος, Βασίλης Κωνσταντουλάκης, και επιπλέον μια νυχτερινή εκπομπή με κάθε χρήσιμη πληροφορία και τίτλο “ Οι άγγελοι του ΤΟΡ FM”. ΄Ενα ραδιόφωνο πόλης με δυο βάν,” ένα για κάθε συμΒΑΝ και ένα δεύτερο για κάθε μικροσυμΒΑΝ”, που δεν ενημέρωναν για τα χαλασμένα φανάρια, αλλά για χρώματα της πόλης.Λίγο αργότερα ο Πέτρος Κωστόπουλος και οι συνεργάτες του θα αποχωρήσουν για να στήσουν τον ΚΛΙΚ FM .Η Λιάνα Κανέλη έχει ήδη φύγει από τις 8 Μαϊου 1989 και ενώ ο σταθμός έχει ακροαματικότητα περίπου 7%,για να την αντικαταστήσει ένα μήνυμα αργότερα ο Πέτρος Ευθυμίου , εν όψει εκλογών και με διευθυντή προγράμματος τον Κώστα Γιαννουλόπουλο, και με μεταγραφή τον Κ.Μυλωνά από τον Δίαυλο 10 με στόχο να γεμίσει την Αθήνα νέα σερβίτσια.΄Ενας εκ των συνεργατών του σταθμού ήταν και ο διευθυντής του Οικονομικού Ταχυδρόμου , Γιάννης Μαρίνος. Το πείραμα δεν θα τραβήξει, ο Κ.Μυλωνάς θα βρουν στέγη στους ΩΧ και Σούπερ που άλλωστε συστεγάζονταν. Στις 14 Νοεμβρίου 1990 ο σταθμός περνά επισήμως στον Γιάννη Αλαφούζο , και μετονομάζεται σε POP FM με διευθυντή τον Ιζυ Κουτιέλ. Για ένα μεγάλο διάστημα ο Γ. Αλαφούζος δεν παραδέχεται την αγορά αφού απαγορεύεται από το νόμο να διαθέτει δυο ραδιοφωνικούς σταθμούς και ο Α.Ρουμελιώτης εφευρίσκει τον όρο “ ενδιαφέροντος Αλαφούζου” .Βέβαια ο σταθμός ίσως να μη γινόταν ποπ και αργότερα λαϊκοπόπ αν ο Χρ.Λαμπράκης αποφάσιζε τελικά να τον μετατρέψει σε σταθμού Μεγάρου Μουσικής. Αυτό όμως δεν συνέβη. Το καλοκαίρι του ΄95 το 50% μεταβιβάζεται στο Δημήτρη Ρίζο- άγνωστο γιατί -που ήδη έχει βγάλει τον Αδέσμευτο Τύπο, και το υπόλοιπο 50% ανήκει πότε στο Γιάνννη και πότε στο Θέμη Αλαφούζο. Στην αρχή οι εξαγγελίες είναι για μουσικό -ενημερωτικό σταθμό, η Λάμψη 92,4 όμως αποφασίζει να παίζει λαϊκά, σκυλάδικα και ελληνικά ποπ τραγούδια χωρίς διαφημίσεις και πολλά λόγια και βλέπει ένα χρόνο αργότερα να αγγίζει την δεύτερη θέση της ακροαματικότητας.

(απόσπασμα από το περιοδικό "Media View")

Σάββατο 27 Ιουνίου 2009

" Ελεύθερος Τύπος. Η εφημερίδα του Άρη Βουδούρη"

"Ανήκει στους επιχειρηματίες που μετά τη μεταπολίτευση <<μπήκαν>> στο κύκλωμα του Τύπου. Ο εκδότης- γενικός διευθυντή του <<Ελεύθερου Τύπου>> Άρης Βουδούρης δεν περιορίζεται όπως οι υπόλοιποι στην επιχειρηματική του συμμετοχή , αλλά έχει και ενεργό δημοσιογραφική ανάμειξη . Αυτή η τελευταία με τις παραμέτρους της κυριαρχεί στη σημερινή παρουσία του <<Ελεύθερου Τύπου>> , που τον Απρίλιο θα μπει στον τρίτο χρόνο της κυκλοφοριακής του ζωής. Διάστημα όντως μικρό, που έχει όμως πυροδοτήσει δυσανάλογες συζητήσεις, τόσο μέσα στη δημοσιογραφική οικογένεια, όσο και στην ευρύτερη πολιτική.

Για τον πληροφορημένο , πάντως , στα θέματα του Τύπου, αναγνώστη , ο τίτλος <<Ελεύθερος Τύπος>> έχει συνδεθεί με τον οικογένεια Καβαφάκη. Το 1922 ο Ανδρέας Καβαφάκης , διευθυντής του <<Ελεύθερου Τύπου>>, θα πλήρωνε με τη ζωή του την έξαψη του αντιβενιζελικού πάθους. Μετά, από από το 1945, ο γιος του Χρήστος Καβαφάκης θα ζούσε τις μετεμφυλιακές περιπέτειες του τόπου μας στην εξορία, απ' την οποία θα τον <<γύριζε>> ο Δημήτρης Λαμπράκης.

Έκτοτε από τα <<Νέα>> ο Χρήστος Καβαφάκης θα προσθέσει με την πληθώρα των ξένων αναγνωσμάτων του το μέγιστο ίσως μερίδιο της κυκλοφοριακής απήχησής του. Ο ίδιος, μετά από το πέρασμά του από την <<Ημέρα>> και την <<Ελευθερία>> , θα προχωρήσει το 1963 στην επανέκδοση- μαζί με τον Κίτσο Τεγόπουλο- της εφημερίδας του πατέρα του. Ο <<Ελεύθερος Τύπος>> εκείνης της εποχής, απογευματινή και με αριστερό προσανατολισμό εφημερίδα, δεν γνώρισε την κυκλοφοριακή ευδοκίμηση. . Έτσι φτάνουμε στο 1983, όπου ο Άρης Βουδούρης προχωρεί στις συνεννοήσεις του με το Χρήστο Πασαλάρη και τους τέσερις επιτελείς , Γιάννη Βούλτεψη, Ανδρέα Μπόμη , Γιώργο Γαβαλά και Φίλιππο Συρίγο, για την έκδοση της νέας εφημερίδας. Μια έρευνα στην υπηρεσία Σημάτων του υπουργείου Εμπορίου βεβαιώνει ότι ο τίτλος είναι ελεύθερος. Η οικογένεια Καβαφάκη δεν είχε εκδηλώσει ενδιαφέρον για την ανανέωσή του.

Η ώρα του Άρη Βουδούρη έχει φτάσει. Η επιθυμία του να εισδύσει στο κύκλωμα του Τύπυο χρονολογείται από το 1978. Τότε αγόρασε το μερίδιο του Χρήστου Σιαμαντά που αποχώρησε από την <<Ελευθεροτυπία>>. Ο Α. Βουδούρης θα αποσυρθεί όμως σύντομα από την Ελευθεροτυπία>>, μια και όπως λέει υπήρξαν <,διαφορετικές εκτιμήσεις του >> από του Κίτσου Τεγόπουλου. Το 1981 θα δοκιμάσει να ξαναμπεί στο κύκλωμα του Τύπου, αυτή τη φορά στη Θεσσαλονίκη. Γεννημένος κι ο ίδιος στη συμπρωτεύουσα, προχωρεί στην έκδοση της <<Εγνατίας>>.

Σήμερα , κρίνοντας την προσπάθεια αυτή, λέει ότι η <<επιλογή του χώρου , έγινε ύστερα από κάποιες εισηγήσεις. Η απόπειρα>>, συμπληρώνει, <<ήταν παρά πολύ ενδιαφέρουσα>>. Έμεινε όμως απόπειρα , αφού , όπως προσθέτει, <<συνέπεσε με την ανάπτυξη του υπερσυνδικαλισμού και δημιούργησε προβλήματα που δεν μπορούσαν να ελεγχθούν. Έτσι έκλεισε η <<Εγνατία>>, που είχε στο ενεργητικό της και την αποκάλυψη της έκθεσης Αβέρωφ για την κατάσταση της ελληνικής οικονομίας.

Διαφορετική,ωστόσο, είναι η αφετηρία της εκκίνησης του <<Ελεύθερου Τύπου>>. Εδώ έχει προηγηθεί η βιομηχανική εγκατάσταση ως προϋπόθεση για την έκδοση της εφημερίδας, προσπάθεια που κράτησε τέσσερα ολόκληρα χρόνια"

"Εφημερίδες και δημοσιογράφοι- Η <<μικρή ιστορία>> των εφημερίδων, της Αθήνας, της Θεσσαλονίκης , της Λευκωσίας" του Τάκη Δ. Ψαράκη από τις Εκδόσεις Νέα Σύνορα- Α. Α. Λιβάνης, Αθήνα 1993.

Ο "Ελεύθερος Τύπος" κυκλοφόρησε στις 11 Απριλίου 1983 από τον Άρη Βουδούρη. Έκλεισε με απόφαση της Γιάννας και του Θόδωρου Αγγελόπουλου στις 22 Ιουνίου 2009. Οι εργαζόμενοι της εφημερίδας, άρα και ο κινητήριος μ

Σάββατο 23 Μαΐου 2009

Γιώργος Παπανδρέου και "ελεύθερη ραδιοφωνία"

Ώθηση έδωσε στην υπόθεση της μή κρατικής ραδιοφωνίας η συνέντευξη του Γιώργου Παπανδρέου υφυπουργού Πολιτισμού που προκάλεσε πλήθος αντιδράσεων στη κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ, βοηθώντας όμως έτσι να δημιουργηθεί ένα θετικό κλίμα. Η συνέντευξη -συμπαράσταση - στις προσπάθειες για μη κρατική ραδιοφωνία έγινε μέσα σε θάλαμο του κρατικού ραδιοφώνου.

Ήταν 7 Νοεμβρίου 1986 όταν ξεκινούσε το πείραμα για πρώτη φορά στο ραδιόφωνο του «ζωντανού προγράμματος". Στον αέρα του ραδιοφώνου της ΕΡΤ 2 βρισκόταν μια ομάδα νέων ανθρώπων που στη συνέχεια πρωταγωνίστησαν στο «ελεύθερο» ,ιδιωτικό ραδιόφωνο. Διευθυντής ήταν ο Κορόβηλας, ο Μάκης Μηλάτος είχε την ευθύνη του συντονισμού και της οργάνωσης, και συνεργάτες ήταν οι Χαρά Παλαμίδη, Λάμπης Ταγματάρχης, Στάθης Παπούλιας, Σταύρος Θεοδωράκης Αντώνης Μαμαλάκης, Γιώργος Τσάμπρας, Θ.Μανίκας , Χρήστος Βακαλόπουλος, Γ.Έξαρχος . Λ.Κογκαλίδης(πηγή Ελευθεροτυπία)

Τη συνέντευξη έδωσε την πρώτη μέρα του «πειράματος» στο Σταύρο Θεοδωράκη μετέπειτα συνεργάτη του ΚΑΝΑΛΙΟΥ 15 :

Σ.Θεοδωράκης: «Είναι γεγονός ότι όταν λέμε ραδιόφωνο δεν μπορούμε να περιορίσουμε την κουβέντα στην ΕΡΤ-1 και ΕΡΤ-2 και στα ραδιοφωνικά τους προγράμματα. Η λειτουργία των δυο σταθμών είναι συνδυασμένη και με τη ύπαρξη ραδιοφωνικών σταθμών.(...)Πως εσείς βλέπετε τις κουβέντες που γίνονται τώρα τελευταία για την δυνατότητα δημιουργίας νόμιμων αλλά μη κρατικών ραδιοσταθμών;»
Γ.Παπανδρέου: « Και η δική μου εμπειρία σαν νέος είναι ανάλογη με αυτήν που είχες και εσύ. Πάρα πολλές φορές άκουγα πειρατικούς σταθμούς και νομίζω ότι έχει φτάσει η στιγμή στη χώρα μας να παραδεχθούμε ότι αυτό είναι μια πραγματικότητα. Αλλά όχι μόνο μια πραγματικότητα αλλά και μια ανάγκη. Πιστεύω ότι υπάρχει πια ανάγκη για Ελεύθερη Ραδιοφωνία στην χώρα μας για αρκετούς λόγους. Αν απαριθμήσω 2-3 από αυτούς μπορούμε να δούμε γιατί ακριβώς αυτό έχει μια μεγάλη σημασία για την ανάπτυξη της κοινωνίας μας.
Πρώτα από όλα πιστεύω ότι η Ελεύθερη Ραδιοφωνία έχει σημαντικό ρόλο να παίξει σε μια δημοκρατική κοινωνία. Γιατί ακριβώς μέσα από αυτήν εκφράζονται οι απόψεις, οι τάσεις, οι σκέψεις...»
«Σ.Θ.:Πόσα άμεσα μπορούμε , πιστεύετε και εσείς με την εμπειρία σας σαν μέλος της κυβέρνησης, σαν μέτοχος σε μια υπόθεση του κρατικού μηχανισμού, ότι θα αλλάξει μια κατάσταση που υπάρχει μέχρι σήμερα; Και αυτή η κατάσταση που υπάρχει μέχρι σήμερα είναι λίγο πολύ γνωστή, όταν υπάρχει μια απόπειρα για ελεύθερη ραδιοφωνία είτε από κάποια ομάδα, είτε από κάποιον νέο ο οποίος κάποια στιγμή άνοιξε ένα πομπό και εκπέμπει, έχουμε εισαγγελέα Αστυνομία , αυτόφωρα , καταδίκες κλπ πόσο άμεσα μπορούμε να δούμε ότι αυτό το πράγμα θα πάψει σαν αντιμετώπιση από την πλευρά του κράτους;»
Γ.Π.: «Δεν μπορώ ούτε τον προφήτη να κάνω ούτε να πω ένα συγκεκριμένο χρονοδιάγραμμα. Νομίζω όμως -όπως είπα και πριν- ότι έχουν ωριμάσει οι συνθήκες για ένα υπεύθυνο διάλογο αλλά και συγκεκριμένα μέτρα για την ελεύθερη ραδιοφωνία. Ίσως αυτό που πρέπει να δούμε είναι μια σειρά από διάφορα στάδια. Όταν λέμε Ελεύθερη Ραδιοφωνία δεν λέμε ότι αύριο θα επιτραπεί στον καθένα να λειτουργεί ένα σταθμό . Λέμε ότι πρέπει να ξεκινήσουμε με διάφορα στάδια, ίσως κάποια σκέψη θα μπορούσα να σου πω, που είναι δόγμα, είναι κάτι που μπορούμε να κάνουμε ένα διάλογο. Κατ’ αρχήν οπωσδήποτε η νομιμοποίηση ερασιτεχνικών σταθμών, ένα παρά πολύ βασικό, με μια περιορισμένη όμως εμβέλεια, ίσως σε μια συνεργασία, ίσως σε έναν συγκεκριμένο χώρο.»

Ποια ήταν η αντίδραση της κυβέρνησης; Αντιγράφουμε από την ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ, στις 13 Νοεμβρίου 1986 μαι στιχομυθία μεταξύ δημοσιογράφου και του Άκη Τσοχατζόπουλου :«-Προσωπικά σεις βλέπετε πιθανόν να επιτραπεί η λειτουργία ιδιωτικών σταθμών και καναλιών;»
«-Αυτό ποτέ.Είναι αντίθετο με την ιδεολογία μας» . Η ζωή βέβαια έδειξε το ακριβώς αντίθετο

Κυριακή 10 Μαΐου 2009

ΑΡΧΕΣ ΚΑΙ ΣΤΟΧΟΙ της «Ομάδας Πρωτοβουλίας για Ελεύθερη Ραδιοφωνία Τηλεόρασης» «Κανάλι 15»

«1.Ποιοι είμαστε:
Η ομάδα Πρωτοβουλίας «Κανάλι 15» για ελεύθερη ραδιοφωνία τηλεόραση, συγκροτείται από Έλληνες πολίτες με διαφορετικές επιστημονικούς και επαγγελματικούς προσανατολισμούς και με διαφορετικές πολιτικές και ιδεολογικές τοποθετήσεις. Είναι ανοιχτή σ ΄οποιονδήποτε συμφωνεί με τις αρχές και τους στόχους μας, θέλοντας ενεργά να βοηθήσει. Η «Ομάδα Πρωτοβουλίας για Ελεύθερη Ραδιοφωνία -Τηλεόραση δεν εξαρτάται ούτε και συνδέεται με κόμματα ή πολιτικές παρατάξεις .
2. Τι διαπιστώνουμε. Τα κρατικά Μέσα Μαζικής Επικοινωνίας στην Ελλάδα αποτελούν, κατά κανόνα, προπαγανδιστικά όργανα του κόμματος που βρίσκεται στην κυβέρνηση. Οι διοικήσεις και οι διευθυντές της Ρ/Τ διορίζονται από την κυβέρνηση και παύονται ή παραμερίζονται όταν παρεκκλίνουν από τις κομματικές εντολές. Οι δημοσιογράφοι αρνούνται ουσιαστικά το λειτούργημά τους. Δεν πληροφορούν, ούτε κρίνουν, ούτε ερευνούν. Είναι δημόσιοι υπάλληλοι με προκαθορισμένο ρόλο. Η εξάρτηση των Μέσων Μαζικής Επικοινωνίας από την εκάστοτε κυβέρνηση, αφαιρεί από τον προγραμματισμό τους τα αντικειμενικά αξιολογικά κριτήρια επιλογών .Με αποτέλεσμα, η ποιότητα των εκπομπών της Ρ/Τ στην Ελλάδα να εμφανίζεται τραγικά υποβαθμισμένη»
«3.Τι ζητάμε:
Ζητάμε να οργανώσουμε τη δυναμική αντίδραση των πολιτών στην απαράδεκτη κρατική συμπεριφορά που εισάγει καθημερινά μέσα στο σπίτι τους η ραδιοτηλεόραση. Οι ισχνές και βαυκαλίστηκες απόπειρες για κομματική πολυφωνία και «πλουραλισμό» ιδεών, δεν μας αρκούν. Ζητάμε κ ρ ι τ ι κ ή πολυφωνία και όχι απλώς διαδοχική παράθεση κομματικών απόψεων.»

«Τρόποι και μέσα:
...Επειδή θεωρούμε πλέον αναφαίρετο δικαίωμα των πολιτών του 20ου αιώνα την ε λ ε ύ θ ε ρ η κ υ κ λ ο φ ο ρ ί α τ ω ν ε ι κ ό ν ω ν κ α ι τ η ς π λ η ρ ο φ ό ρ η σ η ς.
Γι αυτό πιστεύουμε ότι το δικαίωμα αντίδρασης και αυτοπροστασίας των πολιτών επιβάλλει την ευθεία νομοθετική κατοχύρωση της ε λ ε υ θ ε ρ ή ς ίδρυσης και λειτουργίας ραδιοφωνικών και τηλεοπτικών σταθμών. Αυτό βέβαια δεν σημαίνει ότι θα εγκαταλείψουμε τις προσπάθειές μας για πιθανή βελτίωση της κρατικής ραδιοτηλεόρασης. Άλλωστε ευρωπαϊκά παράδειγμα, πείθουν ότι η ύπαρξη ανεξάρτητων, μη κρατικών καναλιών , στάθηκε αποφασιστικός παράγων για τη βελτίωση της κρατικής Ρ/Τ»

«Ειδικότερα ζητάμε:
...Κριτήριο των νομοθετικών ρυθμίσεων να είναι η κοινωνική λειτουργικότητα της Ελεύθερης Ραδιοφωνίας-Τηλεόρασης και η κατοχύρωση των δικαιωμάτων του Έλληνα πολίτη στην πληροφόρηση. Τα δικαιώματα αυτά και από το Σύνταγμα και από τις Διεθνείς Συμβάσεις προστατεύονται και αφορούν στην ελευθερία εκφράσεως που περιλαμβάνει την ελευθερία γνώμης και την ελευθερία λήψεως ή μεταδόσεως πληροφοριών ή ιδεών χωρίς επέμβαση δημοσίων αρχών.
Ζητάμε ακόμη να οριστούν οι προϋποθέσεις για την άσκηση της ιδιωτικής πρωτοβουλίας στην ραδιοτηλεόραση με τρόπο που θα αποκλείει το άλλοθι λειτουργίας ενός μονοπωλιακού ιδιωτικού σταθμού που έμμεσα θα ελέγχεται από την όποια κυβέρνηση, αλλά που αντίθετα θα ευνοεί τη δημιουργία πολλαπλών-πολυφωνικών σταθμών. Οι προϋποθέσεις αυτές μπορούν ανά ακολουθήσουν τα δοκιμασμένα ευρωπαϊκά προηγούμενα , με μέριμνα για την προστασία και καλλιέργεια της πολιτιστικής ιδιομορφίας των Ελλήνων και της εθνικής τους ταυτότητας»
«...Με βάση το παραπάνω σκεπτικό, όσοι υπογράφουμε το κείμενο αυτό, αποφασίσαμε να προχωρήσουμε στην επαναλειτουργία του ελεύθερου ραδιοφωνικού σταθμού «Κανάλι 15» καθώς και στην υποστήριξη κάθε ανάλογης προσπάθειας, ως πρώτο βήμα για την απελευθέρωση των Ραδιοφωνικών και Τηλεοπτικών Κυμάτων.
Είμαστε βέβαιοι ότι ασκούμε κατοχυρωμένο δικαίωμά μας, τόσο από την ελληνική νομοθεσία , όσο και τις διεθνείς συμβάσεις (Διακήρυξη Δικαιωμάτων του Ανθρώπου, Συνθήκη ΕΟΚ, κλπ)
Για την υλοποίηση και προάσπιση αυτού του δικαιώματος μας, ανεχόμαστε αλληλεγγύως όλες τις ευθύνες
ΑΘΗΝΑ -25.4.86

Υπογράφουν:

-Τα μέλη της αρχικής Ομάδας Πρωτοβουλίας «Κανάλι 15»:
ΓΙΑΝΝΑΡΑΣ Χρήστος Καθηγητής Φιλοσοφίας της Α.Σ.Π.Ε
ΓΚΟΥΦΑΣ Ευάγγελος Συγγραφέας
ΔΟΞΑΔΗΣ Σπύρος Παιδίατρος-Καθηγητής Πανεπιστημίου
ΖΟΥΡΑΡΙΣ Κώστας Πολιτειολόγος- καθηγητής Πανεπιστημίου Παρίσι-8
ΚΟΣΚΟΣ Φοίβος-Λεωνίδας Πρόεδρος Εθν.Συμβ.Ιδιωτικής Πρωτοβουλίας-Πρόεδρος Συνομοσπονδίας Γεωργικών Βιομηχανικών και Βιομ. Τροφίμων Ευρωπ.Κοινοτήτων
ΚΗΛΑΪΔΟΝΗΣ Λουκιάνος μουσικοσυνθέτης
ΚΟΣΩΝΑΣ ΄Ακης Δημοσιογράφος
ΚΟΥΛΟΓΛΟΥ Στέλιος Δημοσιογράφος
ΚΟΥΜΑΝΤΟΣ Γεώργιος Καθηγητής Νομικού Τμήματος Πανεπιστημίου Αθηνών
ΚΟΥΝΔΟΥΡΟΣ Ρούσσος Ειδικός Οπτικοακουστικών Μέσων Μαζικής Επικοινωνίας
ΛΑΜΨΑΣ Γιάννης Δημοσιογράφος
ΝΕΓΡΕΠΟΝΤΗΣ Γιάννης Συγγραφέας
ΝΙΚΟΛΟΠΟΥΛΟΣ Παναγιωτης Καθηγητής Ε.Μ.Πολυτεχνείου
ΠΕΠΕΛΑΣΗΣ Αδαμάντιος Καθηγητής Παντείου Α.Σ.Π.Ε.
ΧΑΤΖΗΔΑΚΙΣ Μάνος Μουσικοσυνθέτης
ΧΑΤΖΗΘΩΜΑΣ Παύλος τ.Προϊστάμενος-Γεν.Διευθυντής Υπ.Πολιτισμού

-Τα νέα μέλη που ενίσχυσαν με τη συμμετοχή τους την <<ομάδα Πρωτοβουλίας για Ελεύθερη Ραδιοφωνία-Τηλεόραση - ΚΑΝΑΛΙ 15>>
ΑΡΑΜΠΑΤΖΗΣ Ευάγγελος Πολιτικός Επιστήμων
ΒΑΣΙΛΟΠΟΥΛΟΣ Περικλής Δημοσιογράφος
ΒΕΓΛΕΡΗΣ Φαίδων Ομότιμος Καθηγητής Πανεπιστημίου Αθηνών-Δικηγόρος
ΒΕΛΙΟΣ Αλέξανδρος Δημοσιογράφος
ΓΙΩΤΗΣ Αλέξανδρος Δημοσιογράφος
ΔΗΜΗΤΡΑΣ Παναγιώτης Πολιτικός επιστημών
ΔΗΜΟΥ Νίκος Συγγραφέας
ΚΑΒΑΘΑΣ Κώστας Δημοσιογράφος
ΚΑΤΣΟΥΔΑΣ Δημήτριος Πολιτειολόγος
ΚΟΥΣΟΥΛΗΣ Λευτέρης Πολιτικός επιστήμων
ΜΑΝΔΡΟΣ Σπύρος Διαφημιστής
ΜΑΡΑΤΟΣ Τηλέμαχος Δημοσιογράφος
ΠΑΠΑΣΠΗΛΙΟΠΟΥΛΟΣ Σπήλιος Οικονομόλογος
ΤΑΣΙΟΣ Θεοφάνης Καθηγητής Ε.Μ.Πολυτεχνείου
ΤΖΑΝΝΕΤΑΚΟΣ Γιάννης Δικηγόρος
ΤΣΟΥΚΑΛΑ Μπήλιω Δημοσιογράφος
ΦΙΛΙΠΠΟΠΟΥΛΟΣ Κωστής Δικηγόρος»

Κυριακή 3 Μαΐου 2009

"Θεσμοθετείται ολιγοπώλιο στην πληροφόρηση"

"Στον καθηγητή Ν. Αλιβιζάτο, στον οποίο αποδίδεται η πατρότητα του κυβερνητικού νομοσχεδίου για τη Ραδιοτηλεόραση, ετέθη το ερώτημα από το γράφοντα:

<<Γιατί τάχα πρέπει να γίνει ένας τέτοιας σοβαρότητας νόμος από τη σημερινή μεταβατική κυβέρνηση- πολύ περισσότερο, όταν ούτε στις προγραμματικές δηλώσεις της υπάρχει σχετική πρόνοια, ούτε περιλαμβάνεται στη συμφωνία των κομμάτων που την απαρτίζουν; Προς τι αυτή η σπουδή>>
<< Μα ήταν έτοιμη η ΝΔ-απάντησε- να δώσει, χωρίς νόμο της άδεια για την ιδιωτική τηλεόραση. Τώρα πετυχαίνουμε ένα θεσμικό πλαίσιο και κυρίως τη συγκρότηση και λειτουργία του Εθνικού Συμβουλίου Ραδιοτηλεόραση, που δεν είναι λίγο πράγμα. Διαφέρει από το σημερινό, όσο η μέρα από τη νύχτα>>"

(...) Με εξασφαλισμένο , λοιπόν, το άλλοθι της προοδευτικότητας, αφού η επεξεργασία του έγινε από τους ειδικούς τους Συνασπισμού, το νομοσχέδιο που καταργεί το κρατικό μονοπώλιο στην τηλεόραση και ανοίγει διάπλατα τις πόρτες για το ολιγοπώλιο στην πληροφόρηση οδηγείται στη Βολή, όπου και είναι βέβαιη η ψήφισή του"

(...)"Αλλά κριτική και έντονη αντίδραση δεν έχει ως τώρα εκδηλωθεί για το μέγιστο θέμα Ότι το νομοσχέδιο αντί να θέτει προστατευτικούς φραγμούς, που να εμποδίζουν όχι να αποτρέπουν τη ολιγοπώλιο στην πληροφόρηση (όπως ισχύουν στις ΗΠΑ, την Αγγλία, τη Δ. Γερμανία) το ενισχύει και το θεσμοθετεί. Έτσι, ενώ λ.χ. στις ΗΠΑ απαγορεύεται στην ίδια πολιτεία εκδότης εφημερίδας να είναι και ιδιοκτήτης τηλεοπτικού σταθμού , με το άρθρο 4 παρ. 4 του νομοσχεδίου ορίζεται ρητά ότι οι άδειες για ιδιωτική τηλεόραση <<χορηγούνται κατά προτίμηση σε φορείς μέσων μαζικής ενημέρωσης και (σ.σ. για να χρυσωθεί το χάπι) οργανισμούς τοπικής αυτοδιοίκησης>>"

(...) Στην πολιτική Επιτροπή του Συνασπισμού έφτασε στις 2 Αυγούστου ένα κείμενο που υπογράφουν οι δημοσιογράφοι Λένα Δουκίδου, Φανή Πετραλιά Και Νίκος Τσαγκρής , οι καθηγητές Πανεπιστημίου Νίκος Πετραλιάς και Κοσμάς Ψυχοπαίδης και η δικηγόρος Λίλα Χαμπίτη.

Στο κείμενο υπενθυμίζεται ό,τι περιλαμβάνει το πρόγραμμα του Συνασπισμού για τα μέσα ενημέρωσης (<<Η κατάργηση στην πράξη του κρατικού μονοπωλίου πρέπει να συνοδεύεται από τη θέσπιση μέτρων που να διασφαλίζουν τον κοινωνικό χαρακτήρα της πληροφόρησης, να πλήττουν προσπάθειες μονοπώλησης από το ιδιωτικό κεφάλαιο και να κατοχυρώνουν τον κοινωνικό έλεγχο σε όλες τις μορφές Πληροφόρησης...>>) Επισημαίνεται ότι το νομοσχέδιο για τη Ραδιοτηλεόραση δεν περιλαμβάνεται στα συμπεφωνημένα ανάμεσα στα κόμματα, που στηρίζουν την περιορισμένων στόχων κυβέρνηση. Και τονίζεται πόσα τεράστιας σημασίας είναι το θέμα, αφού <<θίγει τους πολιτικά καίριους τομείς της πληροφόρησης και του πολιτισμού, η εκμετάλλευση των οποίων από μονοπωλιακά οργανωμένα ιδιωτικά συμφέροντα, δεν μπορεί να αφήνει αδιάφορη την αριστερά>> Στο κείμενο αυτό δεν δόθηκε καμία απάντηση από τη ηγεσία του Συνασπισμού. Ή μάλλον δόθηκε έμπρακτα: με το νομοσχέδιο".

"Θεσμοθετείται ολιγοπώλιο στην πληροφόρηση".Άρθρο του Γιώργου Βότση στο "Σχολιαστή" (τ. 79. Σεπτ. 1989)